Εκκόλπωμα ονομάζεται μία σακκοειδής προεξοχή του τοιχώματος του παχέος εντέρου. Το φάσμα της εκκολπωματικής νόσου συμπεριλαμβάνει την εκκολπωμάτωση, την εκκολπωματίτιδα και την αιμορραγία από εκκολπώματα.
Εκκολπωμάτωση είναι η παρουσία εκκολπωμάτων, ενώ η εκκολπωματίτιδα αναφέρεται στη συμπτωματική φλεγμονή αυτών. Η επιπλεγμένη εκκολπωματίτιδα (complicated diverticulitis) αναφέρεται σε απόστημα εκκολπώματος, σε συρίγγιο, σε απόφραξη λεπτού ή παχέος εντέρου ή σε ελεύθερη ενδοπεριτοναϊκή διάτρηση του έντερου. Μια δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες είναι ο κύριος παράγοντας ανάπτυξης εκκολπωματικής νόσου, ενώ η μεγάλη κατανάλωση λίπους και κόκκινου κρέατος συμβάλλει, επίσης, στην αύξηση της πιθανότητας εκδήλωσης εκκολπωματίτιδας.
Η διάγνωση, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, είναι ασυμπτωματική, ενώ κάποιοι ασθενείς με μη επιπλεγμένη εκκολπωμάτωση παρουσιάζουν συμπτώματα όπως φούσκωμα, ακανόνιστη αφόδευση, κοιλιακές κράμπες και δεν είναι βέβαιο εάν αυτά τα συμπτώματα σχετίζονται άμεσα με την υποκείμενη εκκολπωμάτωση ή με τη συνύπαρξη συνδρόμου ευερεθίστου εντέρου. Ο βαριούχος υποκλυσμός με τη μέθοδο της διπλής αντίθεσης (contrast enema) και η κολονοσκόπηση χρησιμοποιούνται ευρέως για τη διάγνωση της πάθησης.
Στις επιπλοκές της εκκολπωματίτιδας ανήκουν: η απόφραξη του εντέρου, η διάτρηση εντέρου με ελεύθερη ενδοπεριτοναϊκή ρήξη του εκκοπώματος (perforated divericulitis)που οδηγεί σε διάχυτη περιτονίτιδα με ρυθμό της θνησιμότητας 6%, τα αποστήματα και τα συρίγγια, ενώ η θεραπεία της πάθησης είναι συντηρητική ή χειρουργική ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης.
Για περισσότερες πληροφορίες απευθύνεστε στην Ιατρό.
