Οι γαστρικοί πολύποδες είναι ασυνήθεις. Περίπου το 50% των γαστρικών πολυπόδων ανευρίσκονται τυχαία κατά τη διάρκεια ενδοσκόπησης. Οι πολύποδες του στομάχου μπορεί να είναι μονήρεις ή πολλαπλοί και περιστασιακά συσχετίζονται με άλλα σύνδρομα πολυποδίασης, όπως το σύνδρομο οικογενούς αδενωματώδους πολυποδιάσεως, το σύνδρομο Peutz-Jeghers, το σύνδρομο Cowden ή το σύνδρομο Cronkhite-Canada.
Στην πράξη, οι γαστρικοί πολύποδες μπορούν να διαχωριστούν σε νεοπαστικές και μη νεοπλαστικές βλάβες.
Οι νεοπλαστικοί πολύποδες αποτελούνται από αδενώματα όμοια με εκείνα που εμφανίζονται στο κόλον, ενώ οι μη νεοπλαστικοί πολύποδες συνθέτουν τους υπερπλαστικούς, τους φλεγμονώδεις, τους αμαρτωματώδεις και ετερότοπους τύπους. Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά των γαστρικών πολυπόδων είναι η δυνητική τους για κακοήθη μετατροπή, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τους αδενωματώδεις πολύποδες. Επίσης, πιστεύεται ότι, η ιστολογική σύσταση και το μέγεθος του πολύποδα ίσως καθορίζουν τη δυνητική τους κακοήθεια. Η συχνότητα της κακοήθους μετατροπής κυμαίνεται από 6% έως 75%.
Υπερπλαστικοί ή αναγεννητικοί πολύποδες συχνά απαντώνται σε συσχέτιση με γαστρίτιδα και κυρίως με γαστρίτιδα από Helicobacter pylori. Γενικά, η δυνητική κακοήθεια των υπερπλαστικών πολυπόδων είναι ελάχιστη και έχει αναφερθεί μεταξύ του 1,5% έως 3%.
Οι αδενωματώδεις πολύποδες ευθύνονται για το 10% των γαστρικών πολύποδων και επικρατούν σε περιοχές με υψηλή συχνότητα γαστρικού καρκίνου. Ο αδενωματώδης πολύποδας συσχετίζεται με υψηλό κίνδυνο κακοήθους μετατροπής και ο κίνδυνος αυτός είναι ανάλογος με το μέγεθος του πολύποδα. Συνύπαρξη αδενώματος με καρκίνωμα δεν είναι ασυνήθης.
Οι πολύποδες των αδένων του θόλου του στομάχου (fundic gland polyps) είναι επίσης γνωστοί ως υπερπλασία των αδένων του θόλου ή αδενικές κύστεις. Αναγνωρίζονται ως ο πιο συχνός τύπος γαστρικού πολύποδα, ευθυνόμενος για περίπου το 50% όλων των γαστρικών πολύποδων. Οι βλάβες αυτές αποτελούνται από αδένες του θόλου του στομάχου που επενδύονται με αυξανόμενους αριθμούς τοιχωματικών κυττάρων φυσιολογικής εμφάνισης και θεμέλιων κυττάρων. Εντοπίζονται αποκλειστικά στην περιοχή του οξυντικού γαστρικού βλεννογόνου και δεν απαντώνται στο άντρο του στομάχου. Οι πολύποδες αυτοί είναι πιθανό να υποστρέφουν και ίσως να μη παρουσιάζουν δυνητική κακοήθεια.
Οι ετερότοποι πολύποδες αποτελούνται από ιστό προερχόμενο από το γειτονικό πάγκρεας ή το δωδεκαδάκτυλο. Ετερότοποι πολύποδες συχνά απαντώνται στην προπυλωρική περιοχή και παρουσιάζονται ως υποβλεννογόνιες βλάβες που αποτελούνται κυρίως από εξωκρινείς αδένες.
Όλοι οι πολύποδες που προκαλούν συμπτώματα όπως αιμορραγία ή απόφραξη και εκείνοι άνω των 2cm θα πρέπει να αφαιρούνται. Πολύποδες κάτω των 2cm, αρχικά εξετάζονται με βιοψία και αφαιρούνται σε δεύτερο χρόνο.
Εάν οι βιοψίες αναδείξουν αδενωματώδη στοιχεία, η ενδοσκοπική εξαίρεση του πολύποδα κρίνεται αναγκαία. Πολλοί γαστρικοί πολύποδες μπορούν να αφαιρεθούν με ασφάλεια με βρόγχο πολυποδεκτομής. Επιπλοκές όπως αιμορραγία ή διάτρηση είναι σπάνιες.
Ενδοσκοπική επιτήρηση συνιστάται μόνο στους αδενωματώδεις γαστρικούς πολύποδες ένα χρόνο μετά την αφαίρεση τους, για να εκτιμηθεί η πιθανή επανεμφάνιση ή ανάπτυξη νέου πολύποδα.
Για περισσότερες πληροφορίες απευθύνεστε στην ιατρό.